Στους δρόμος της Καλκούτας

Έλπις

Δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω και που να τελειώσω μιλώντας για την πόλη που μου άλλαξε ολοκληρωτικά τη φιλοσοφία μου για τη ζωή! Έμεινα στην Ινδία συνολικά 6 μήνες, 4 μήνες των οποίων πέρασα στην Καλκούτα κάνοντας πρακτική σε μια εταιρεία μάρκετινγκ.

Η Κολκάτα ή Καλκούτα είναι η πρωτεύουσα του τμήματος της Δυτικής Βεγγάλης. Η πόλη και τα προάστια έχουν πληθυσμό περίπου 14.1 εκατομύρια κατοίκους (πολύ περισσότερο από τον πληθυσμό ολόκληρης της Ελλάδας), αριθμός που την κατατάσσει στην τρίτη πολυπληθέστερη πόλη της Ινδίας.

 

Δε θα ξεχάσω ποτέ το πολιτισμικό σοκ της πρώτης ημέρας στην Καλκούτα (που ήταν και η πρώτη στην Ινδία βασικά)! Από τη στιγμή που βγήκα από το αεροδρόμιο, αντίκρισα έναν τελείως διαφορετικό κόσμο! Καθώς προχωρούσα με τη βαλίτσα μου, ξαφνικά βρέθηκα ανάμεσα από 10 οδηγούς τρικύκλων (ricksaw όπως ονομάζονται), οι οποίοι τσακωνόντουσαν σαν τα κοκόρια για το ποιος θα πάρει κούρσα τον λευκό τουρίστα – που λογικά θα αφήσει και καλό φιλοδώρημα! Στο δρόμο για το σπίτι που θα έμενα, είδα τις πρώτες σοκαριστικές εικόνες: αγελάδες να βρίσκονται παντού, οικογένειες να κοιμούνται κυριολεκτικά στο δρόμο, παιδάκια να παίζουν χωρίς ρούχα, παπούτσια, κλπ..

 

Το πιο συναρπαστικό κομμάτι της Ινδίας είναι αναμφισβήτητα οι άνθρωποι. Είναι τόσο στενάχωρο να βλέπεις τόσους ανθρώπους να μένουν στο δρόμο χωρίς καν τα βασικά, αλλά το περίεργο είναι πως οι άνθρωποι αυτοί χαμογελούν και είναι ευτυχισμένοι πολύ περισσότερο από εμάς που έχουμε τα πάντα! Δυστυχώς το χρήμα έχει αλλάξει τις ζωές και τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, επιδιώκουμε συνεχώς να έχουμε όλο και περισσότερα υλικά αγαθά, χωρίς να είμαστε ποτέ ικανοποιημένοι.

Η Καλκούτα είναι τεράστια πόλη και χρειάζονται αρκετές ημέρες για να την γυρίσεις. Το εντυπωσιακό Victoria Memorial, χτισμένο από μάρμαρο, αποτελεί σύμβολο της Καλκούτας και πρώτο στη λίστα όταν φτάσει κάποιος στην πόλη. Ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Παύλου, το Science City, το κτίριο των συγγραφέων, το Belur Math, καθώς και οι ναοί Kalighat και Dakshineswar Kali, αποτελούν επίσης πολύ ενδιαφέροντα μέρη για να επισκεφτεί κανείς.

Πολλοί τουρίστες επιλέγουν να βοηθήσουν εθελοντικά  σε ένα από τα πολλά φιλανθρωπικά ιδρύματα που έχουν δημιουργηθεί από τη Μητέρα Τερέζα. Έτσι και εμείς δε χάσαμε την ευκαιρία να περάσουμε μερικές ημέρες παίζοντας και φροντίζοντας παιδάκια με νοητική υστέρηση. Ήταν ένα πολύ όμορφο συναίσθημα καθώς σε έκανε να αισθανθείς ότι έκανες κάτι πολύ σημαντικό, δίνοντας αγάπη σε παιδάκια που πραγματικά την χρειάζονται.

 

Το φαγητό στην Ινδία ήταν κάτι που ομολογώ με ανησυχούσε αρκετά πριν φτάσω εκεί. Ίσως επειδή ποτέ δεν είχα καμία ιδιαίτερη προτίμηση στα καυτερά φαγητά, ίσως επειδή είχα ακούσει αρκετές ιστορίες από άλλους ταξιδιώτες για έντονα προβλήματα στο στομάχι, κλπ, όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να αγχωθώ λιγάκι για το πώς θα θρεφόμουν  τους επόμενους 6 μήνες!

Τελικά κατέληξα να δοκιμάσω όλα τα παραδοσιακά πιάτα, τρώγοντας πολλές φορές κι από το δρόμο (κι ας μην συνιστάται), γιατί απλά ήθελα να ζω όπως και οι ντόπιοι. Οφείλω να ομολογήσω πως άλλαξα τελείως τις διατροφικές μου συνήθειες με αποτέλεσμα να χάσω 17 κιλά μέσα σε 6 μήνες!!

Η Ινδία, και ιδιαίτερα η Καλκούτα, είναι υπερβολικά φθηνή, οπότε μην κάνετε το λάθος και πάτε με γεμάτες βαλίτσες!  Με το που δείτε τις τιμές, θα τρελαθείτε και θα θέλετε να αγοράσετε τα πάντα! Υπάρχουν αρκετά δυτικού τύπου εμπορικά κέντρα, αλλά προσωπικά προτιμώ τις αγορές στο δρόμο όπου μπορείς να βρεις τα πάντα και φυσικά να παζαρέψεις όσο αγαπάει η ψυχή σου! Ακόμα και φρούτα, λαχανικά και κρέας αγοράζαμε από εκεί. Προσπαθήστε να μείνετε ψύχραιμοι όταν θα ζητήσετε κοτόπουλο και θα το σφάξουν επιτόπου μπροστά σας για εσάς!!

Παρ’ όλο που η Ινδία σαν κοινωνία, είναι πολύ πιο συντηρητική σε σχέση με αυτές του δυτικού κόσμου, η Καλκούτα έχει αρκετά μπαρ και κλαμπ στα οποία μπορείς να χορέψεις ινδικά hits με απίστευτους ντόπιους χορευτές.. στιγμές που δεν περιγράφονται, χαχα! Είχα την τύχη να έχω αρκετούς φίλους από διάφορες χώρες οι όποιοι επίσης δούλευαν στην Καλκούτα, με αποτέλεσμα να παρτάρουμε άγρια και να γνωρίσουμε μια άλλη πλευρά της πόλης!

 

Ένα ακόμα στοιχείο που χαρακτηρίζει την Ινδία είναι το πάθος των ανθρώπων για το κρίκετ. Αν και δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το άθλημα, βρέθηκα να μαθαίνω όλους τους κανόνες, καθώς όλα σε αυτήν την χώρα γυρίζουν γύρω από το κρίκετ! Η τύχη μου χαμογέλασε για άλλη μια φορά, αφού τη χρονιά αυτή, η Ινδία, η Σρι Λάνκα και το Μπαγκλαντές, θα φιλοξενούσαν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα! Μετά από αρκετούς συναρπαστικούς αγώνες, η Ινδία τελικά κατέκτησε το τρόπαιο νικώντας στον τελικό τη Σρι Λάνκα και φυσικά καταλαβαίνετε τι μπορεί να έγινε! 14 εκατομύρια άνθρωποι ξεχύθηκαν στους δρόμους να πανηγυρίσουν και έγινε της κακομοίρας (μπορώ άνετα να το συγκρίνω με το 2004 που σηκώσαμε το τιμημένο)!

 

Κατά τη γνώμη μου, η Καλκούτα είναι μια πόλη που μπορείς να ζήσεις και να νιώσεις την αυθεντική ινδική κουλτούρα. Νιώθω πολύ τυχερός που δεν ήμουν ένας απλός τουρίστας, αλλά είχα το χρόνο να σκεφτώ και να μάθω τόσα πράγματα από αυτήν την εμπειρία. Νιώθω υπερήφανος που η Ινδία, και ιδιαίτερα η Καλκούτα, θα μείνει βαθιά χαραγμένη στην καρδιά μου για πάντα. Και είμαι σίγουρος πως κάποτε θα γυρίσω να ζήσω μια περίοδο της ζωής μου!

Για περισσότερες φωτογραφίες από την Ινδία πατήστε εδώ.