Μαυρίκιος: Το νησί των Dodo

Έλπις

«Ο Μαυρίκιος δημιουργήθηκε πρώτα και ύστερα ο παράδεισος τον αντέγραψε», είχε πει ο Mark Twain και ισχύει απόλυτα. Αυτό το μικρό αλλά πολυπολιτισμικό νησί,  στη μέση του Ινδικού Ωκεανού είναι όντως ένας μικρός παράδεισος. Βρίσκεται ανατολικά της Μαδαγασκάρης και ανήκει στο ίδιο σύμπλεγμα νησιών με τα νησιά Reunion Rodrigues τα νησιά Μασκαρέν. Το νησί είναι τροπικό και δημιουργήθηκε από ηφαιστειακή δραστηριότητα.

  

Ο Μαυρίκιος γνώρισε πολλούς άποικους από Άραβες και Ολλανδούς εμπόρους μπαχαρικών μέχρι Γάλλους και Άγγλους καθιστώντας το ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μέρη που έχουμε δει. Οι κάτοικοι του νησιού σήμερα είναι κατά κύριο λόγο κρεόλοι (γαλλο-αφρικανικής καταγωγής) Ινδοί και Κινέζοι με τις κουλτούρες τους να αναμειγνύονται από άποψη μουσικής και φαγητού.

Ο Μαυρίκιος είναι επίσης γνωστός ως το νησί που κατοικούσε το περίφημο πουλί Ντόντο μέχρι και το 1681 όπου και χάθηκε και το τελευταίο. Σήμερα το ντόντο έχει γίνει εθνικό έμβλημα της χώρας.

Αν ονειρεύεστε ατέλειωτες παραλίες με άμμο και τυρκουάζ νερά, ο Μαυρίκιος είναι ο απόλυτος τροπικός προορισμός. Το κοντράστ χρωμάτων, πολιτισμών και γεύσεων κάνει το νησί απίστευτα ελκυστικό και το σκηνικό προδιαθέτει για αξέχαστες διακοπές.

  

Για άλλη μία φορά η δικαιολογία να επισκεφτούμε ακόμα ένα τροπικό νησί ήταν το Beach Tennis φυσικά! Με τέτοιες πανέμορφες παραλίες, ο Μαυρίκιος δε θα μπορούσε να λείπει από το ημερολόγιο του beach tennis, γι’ αυτό  κι εμείς δε χάσαμε την ευκαιρία.

Μείναμε σε μία από τις πιο γνωστές παραλίες του νησιού στη Flic en Flac,όπου κάναμε το πρώτο μας μπάνιο αφότου δοκιμάσαμε δροσιστικό χυμό καρύδας και φάγαμε το πιο ζουμερό ανανά που έχουμε δοκιμάσει ποτέ. Με αλμυρίκια και φοίνικες να πλαισιώνουν το τοπίο και τη θάλασσα σε όλους τους τόνους του μπλε είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι το τοπίο δεν έχει φτιαχτεί από πρόγραμμα υπολογιστή.

 

 

Ένα πράγμα που μας άρεσε στο Μαυρίκιο ήταν το ότι οι παραλίες ήταν προσβάσιμες από όλους κι έτσι ανάμεσα στους τουρίστες μπορούσε κανείς να δει οικογένειες ντόπιων να κάνουν πικνίκ τρώγοντας κάρυ από τις κατσαρόλες με μια τέτοια μυρωδιά που μας έσπαγε τη μύτη. Δε θα ξεχάσουμε ποτέ το απίστευτο κάρυ με χταπόδι και ψάρι που δοκιμάσαμε σε ένα πολύ μικρό εστιατόριο στην άκρη του δρόμου.

Μιλώντας για φαγητό μη σκεφτείτε να χάσετε την αγορά στο Πόρτ Λούις. Εκεί θα έχετε μια πρώτης τάξεως ιδέα της καθημερινής ζωής μακριά από τα πολυτελή θέρετρα. Στην αγορά θα βρείτε τα πάντα, από εξωτικά φρούτα, λαχανικά και μπαχαρικά μέχρι κρέατα και ρούχα. Υπάρχει και ο χώρος με τα τοπικά σνακ , από το κοινό dhal puri μέχρι σάντουιτς, φρέσκο ψωμί , τσάι , καφέ και το τοπικό ποτό Alouda που μας άρεσε πολύ.

Τις τελευταίες 3 μέρες νοικιάσαμε σκουτεράκι για να εξερευνήσουμε καλύτερα το υπόλοιπο νησί. Ήταν μακράν η καλύτερη ιδέα! Περνούσαμε μέσα από πυκνό τροπικό δάσος, από φυτείες ζαχαροκάλαμων και δίπλα από απίστευτες παραλίες…απλά δε θέλαμε να σταματήσουμε!

Μία από τις πιο αγαπημένες μας παραλίες ήταν η Troux aux Biches. Ήμασταν αρκετά τυχεροί ώστε να κολυμπήσουμε στη πισίνα του υπερπολυτελούς resort που βρίσκεται μπροστά στην παραλία σε απόλυτη αρμονία με το φυσικό τοπίο, κάτσαμε με τις ώρες στη θερμαινόμενη πισίνα χαλαρώνοντας σαν να μην υπήρχε τίποτα άλλο στο μυαλό μας. Δεν πιστεύω ότι αυτή η ανάμνηση θα μπορέσει να σβηστεί εύκολα από την μνήμη μας!

Ο Μαυρίκιος φημίζεται εξίσου και για την υποβρύχια ζωή του. Αν κολυμπήσει κανείς με αναπνευστήρα στα ζεστά νερά μπορεί να δει αμέτρητα πολύχρωμα ψαράκια να κολυμπάνε γύρω από τα κοράλλια. Αυτό που διασκεδάσαμε περισσότερο από όλα ήταν το κολύμπι με άγρια δελφίνια στον Κόλπο του Tamarin!

Πριν φύγετε από το νησί είναι απαραίτητη η επίσκεψη στο μικρό νησί Ile aux Cerfs. Παρόλο που είναι ιδιοκτησία ενός πεντάστερου ξενοδοχείου (The Touessrok Hotel), μπορεί να το επισκεφτεί οποιοσδήποτε και να περάσει μια μέρα χαλάρωσης σε μια από τις παραλίες του σαν σε καρτ ποστάλ στην πανέμορφη λιμνοθάλασσα που  το περιβάλλει.

Προφανώς υπάρχουν κι άλλες πολλές παρθένες παραλίες που λατρέψαμε όπως οι  Moint Choisy, Le Morne, Pereybere κτλ. Επίσης  δε θα ξεχάσουμε το beach party στην Flic en Flac όπου χορέψαμε «Σέγκα»(παραδοσιακός χορός) με τους ντόπιους. Οι άνθρωποι στον Μαυρίκιο ήταν τόσο ευγενικοί και φιλόξενοι όσο σε λίγα άλλα μέρη από αυτά που έχουμε επισκεφτεί. Την τελευταία νύχτα την πέρασα με μία οικογένεια που μου συμπεριφέρθηκαν σαν τη δική μου οικογένεια!

 

Το μόνο που ξέρουμε με σιγουριά είναι ότι ο Μαυρίκιος ήταν από τις καλύτερες διακοπές μας!