Μαπούτο : Το Μαργαριτάρι του Ινδικού Ωκεανού

Από τη στιγμή που ανεβήκαμε στο λεωφορείο για Μαπούτο καταλάβαμε πως η ενέργεια της Μοζαμβίκης θα ήταν εντελώς διαφορετική. Ίσως ευθύνεται η οικεία Πορτογαλική γλώσσα ή η χαλαρή διάθεση των ανθρώπων. Ένα είναι σίγουρο, αυτό που ζήσαμε στο Μαπούτο, δεν ήταν αναμενόμενο. 

Αν και το Μαπούτο είναι η πρωτεύουσα της Μοζαμβίκης, δεν επικρατεί το τυπικό παράκτιο Αφρικάνικο χάος. Υπήρχε αρκετή άμμος στους δρόμους αλλά δεν ήταν καθόλου βρώμικο. Συγκρίνεται άνετα με μια πόλη της Μεσογείου στη δεκαετία του 70. Θα μπορούσε να ήταν και η Αθήνα αρκετά χρόνια πριν. Δεν υπάρχουν ηλεκτρικές περιφράξεις έξω από τα σπίτια ούτε τεράστιοι τοίχοι γύρω από αυτά, ο κόσμος κυκλοφορεί στους δρόμους έως αργά τη νύχτα και τα παιδάκια παίζουν στα δημόσια πάρκα και τις γειτονιές τους. Αισθανθήκαμε ασφαλείς και καλοδεχούμενοι σε αυτήν την πόλη.

Πολύ πιθανό να έπαιξε μεγάλο ρόλο το γεγονός το ότι είμασταν φιλοξενούμενοι του Ορθόδοξου Επισκόπου της Μοζαμβίκης, του Επισκόπου Ιωάννη. Δεν γνωρίζω αν είχατε ποτέ την ευκαιρία να περάσετε λίγο χρόνο με έναν ιερέα, εμείς πάντως δεν το είχαμε ξαναζήσει. Η εντύπωση που είχαμε για τους ορθόδοξους ιερείς ήταν πως απείχαν πολύ από το «σύγχρονο και μοντέρνο» τρόπο ζωής και σκέψης. Ο Επίσκοπος Ιωάννης όμως αποτέλεσε την έκπληξη με τη μεγάλη του καρδιά και τον καθόλα αντίθετο σε κάθε μορφής συντηρητισμού χαρακτήρα του! Δεν έχει τύχει να γνωρίσουμε κάποιον με τόση αγάπη στην καρδιά του όσο τον συγκεκριμένο άνθρωπο και συγχρόνως να διαθέτει ένα απίστευτο χιούμορ με το κλασσικό Ελληνικό ταπεραμέντο του.

Καθώς περνούσαμε τις μέρες μας μέσα στους δρόμους, παρατηρήσαμε τη σύνδεση που έχει η Μοζαμβίκη με τις Κομμουνιστικές Αρχές από τις ονομασίες των δρόμων τους: Mao Tse Tung Avenue, Lenin Avenue, Marx Avenue είναι αυτές που μας έκαναν μεγαλύτερη εντύπωση και που εξερευνήσαμε παραπάνω..

Στη Mao Tse Tung θα βρείτε όλες τις πρεσβείες, αλλά τα καλύτερα συμβαίνουν λίγο πιο πέρα στην 25 de Septembro Avenue. Ο δρόμος αυτός διασχίζει την παραλιακή με φοίνικες που προσθέτουν στην ήδη εξωτική θέα. Το βράδυ μεταμορφώνεται στον απόλυτο προορισμό. Καντίνες, πλανόδιοι που πουλούν πατατάκια και αναψυκτικά στους ντόπιους οι οποίοι κάθονται με τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα τους να παίζουν δυνατή μουσική μέσα από τα ηχεία που έχουν στο πορτ μπαγκάζ τους.

Όπως κάθε άλλη μεγάλη Αφρικάνικη πόλη το Μαπούτο, διαθέτει πολλές αγορές με φρούτα, λαχανικά και τοπικά χειροτεχνήματα όπως πανέμορφες χρωματιστές τσάντες και ρούχα φτιαγμένα από το υλικό που οι ντόπιες γυναίκες φορούν ως φούστες.

Αυτό που είναι πραγματικά ξεχωριστό είναι η ψαραγορά. Μερικά καλά παζάρια μπορούν να σας παρέχουν υπέροχα ψάρια, καβούρια, γαρίδες και ολόφρεσκα θαλασσινά κατευθείαν από την θάλασσα. Ανάμεσα στο πλήθος που σε περιβάλλει, οι «κράχτες» από τις ταβέρνες πίσω από την αγορά σε πλησιάζουν θέλοντας να μαγειρέψουν την ψαριά για εσένα. Μέσα σε λίγες ώρες καταλήγεις με τα πάντα ψημένα, σερβιρισμένα με μία σάλτσα από σκόρδο και λεμόνι και φυσικά ένα καθόλα ευχαριστημένο στομάχι. Λουκούλλειο γεύμα!

Το Μαπούτο είναι γεμάτο ζαχαροπλαστεία όπου μπορείτε να αγοράσετε το τοπικό pastel de nata (γλύκισμα με κρέμα) και πολλούς άλλους γλυκούς πειρασμούς.

Είμασταν αρκετά τυχεροί να βρεθούμε στο Μαπούτο Κυριακή πρωί και να παρακολουθήσουμε ένα τυπικό Μοζαμβικιανό γάμο όπου οι φίλοι του ζευγαριού τραγουδούν και χορεύουν χωρίς σταματημό έξω από το Palacio de Matrimonio.

Η τοπική μουσική είναι το Marabenda, μία μίξη από Λάτιν και Αφρικάνικους ήχους. Κατά τη διάρκεια μίας συναυλίας της Unicef στο πολιτιστικό κέντρο Franco-Mozambique, παρακολουθήσαμε τους μεγάλους τοπικούς τραγουδιστές να ερμηνεύουν για τα παιδιά. Ο χώρος ήταν γεμάτος κόσμο και πραγματικά ήταν μία απολαυστική βραδιά.

Παρόλο που είναι μία μεγάλη Αφρικάνικη πόλη, το Μαπούτο έχει μία ιδιαίτερη μεσογειακή ενέργεια η οποία ήταν πολύ ελκυστική σε εμάς. Έπειτα από 5 καταπληκτικές μέρες, αποφασίσαμε πως ήταν ώρα να προχωρήσουμε στις πανέμορφες παραλίες νοτιότερα J

Το Βασίλειο της Σουαζιλάνδης

Το βασίλειο της Σουαζιλάνδης είναι μία από τις δύο ανεξάρτητες χώρες της Νότιας Αφρικής αλλά η μοναδική χώρα με Μοναρχία σε ολόκληρη την Αφρική.

Ο σημερινός Βασιλιάς Mswati  ο Τρίτος, είναι πολύ δημοφιλής στο λαό και το πρόσωπο του μπορεί κανείς να το δει σχεδόν παντού, από τοίχους εστιατορίων και μαγαζιών με τοπικά υφάσματα μέχρι και σε μεγάλες διαφημίσεις στις άκρες των δρόμων. Λόγω της πολυγαμικής κουλτούρας της Σουαζιλάνδης (οι άντρες έχουν το δικαίωμα να έχουν πολλαπλές συζύγους και να παντρεύονται τόσο συχνά όσο μία φορά το χρόνο! ), ο Βασιλιάς έχει μέχρι στιγμής 15 συζύγους! Απλά να αναφέρουμε  ότι προκειμένου ένας άνδρας να παντρευτεί , η οικογένεια της γυναίκας λαμβάνει 17 αγελάδες , με την τιμή της μίας να ανέρχεται περίπου στα 300 δολάρια!

Η Σουαζιλάνδη είναι μία ορεινή χώρα με ποικίλα τοπία. Καθώς τη διασχίζεις με αυτοκίνητο ή λεωφορείο , περνάς από τις φυτείες ζαχαροκάλαμου καθώς και χωράφια καλαμποκιού τα οποία κινούνται απαλά με τον άνεμο, φυτείες από μπανανιές , φαιπράσινους ευκαλύπτους και αγροτικά σπίτια με εξωτικά δέντρα όπως παπάγια και τα μεγαλύτερα αβοκάντο που έχoυμε δει ποτέ σε δέντρο! 

Η πρωτεύουσα της χώρας είναι η μικρή αλλά θορυβώδης Mbabane, η οποία είναι και η αφετηρία για τους πιο τουριστικούς προορισμούς και δραστηριότητες. Μικρά λεωφορεία είναι τα οχήματα που χρησιμοποιούν όλοι, ντόπιοι και τουρίστες, από το ένα μέρος στο άλλο, γι αυτό καλύτερα θα ήταν να το πάρετε απόφαση ότι θα στριμωχτείτε λίγο και θα ανακατευτείτε με τους ντόπιους. Ευτυχώς, η διαδρομή μέχρι το Royal Ezulwini Valley (όπου μείναμε), ήταν σύντομη , μόλις 10 χιλιόμετρα, οπότε όλα καλά, χεχε!

Οι άνθρωποι της Σουαζιλάνδης είναι φιλικοί και χαμογελαστοί. Αφού ποτέ δεν βίωσαν το απαρτχάιντ, όπως οι Νοτιοαφρικανοί, η στάση τους απέναντι στους ξένους είναι εντελώς διαφορετική και είναι πολύ πιο ανοικτή. Απ ότι είδαμε όμως , έχουν γλωσσικές και πολιτισμικές ομοιότητες με τους Ζουλού. 

Περνώντας από το Πολιτιστικό Χωριό Matenga, ένα χωριό που έχει συσταθεί κυρίως για τους τουρίστες, μάθαμε πολλά για τον τρόπο που ζουν οι παραδοσιακοί άνθρωποι της Σουαζιλάνδης . Ένα χωριό ήταν το σπίτι για μία μόνο οικογένεια και περιλαμβάνει: τον επικεφαλή της οικογένειας με όλες τις συζύγους και τα παιδιά του, καθώς και τους παππούδες. Η καλύβα αποτελείται από ένα ξύλινο σκελετό καλυμμένο με ένα στρώμα καλάμια, τα οποία δεν αφήνουν τη βροχή να εισέλθει, αλλά φιλτράρουν τον αέρα και τον καπνό έξω.

Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι τα κορίτσια και τα αγόρια κοιμούνται χωριστά από τις ηλικίες των 6 έως 16 ετών και λαμβάνουν διαφορετική ανατροφή στη διάρκεια αυτής της περιόδου. Όταν παντρεύονται, τα κορίτσια δεν επιτρέπεται να φάνε το κεφάλι ή τα πόδια της αγελάδας, λόγω του φόβου των ανδρών ότι θα γίνουν πιο έξυπνες από αυτούς και θα φύγουν. 

Μία εκδρομή που δεν πρέπει να παραληφθεί είναι η όμορφη πεζοπορία στο Sibebe Rock ,τον δεύτερο μεγαλύτερο ανεξάρτητο βράχο στον κόσμο (μετά το Ayers Rock της Αυστραλίας) που στέκεται χωρίς στήριγμα. Χρειάζονται περίπου δύο ώρες για να φτάσετε στην κορυφή του γρανιτένιου βράχου και στη διαδρομή θα περάσετε από λιβάδια, φυτά αλόης και λίγες αγροικίες. Η εκπληκτική θέα ανταμείβει και με το παραπάνω για την επίπονη ανάβαση.

Είναι επίσης πολύ ενδιαφέρον να επισκεφτείτε τα παγκοσμίου φήμης Κεριά της Σουαζιλάνδης και να μάθετε πως δίνουν μορφή με το χέρι στα πολύχρωμα κεριά τους. Μπορείτε μάλιστα να κάνετε και το δικό σας κερί σε σχήμα ελέφαντα!

Αν είστε λάτρης της φύσης και των ζώων, μπορείτε να επισκεφτείτε ένα από τα πολλά εθνικά πάρκα για σαφάρι. Οι τιμές μπορεί να είναι χαμηλότερες από τα πιο διάσημα πάρκα της Τανζανίας και της Κένυας , αλλά παρόλα αυτά θα δείτε σίγουρα αρκετά ζώα.

Η εκπληκτική κουλτούρα της Σουαζιλάνδης, οι πράοι άνθρωποι και τα τοπία αυτού του μικρού παραδείσου μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις από τη διαμονή μας εδώ και είναι ένας από τους προορισμός που προτείνουμε με κλειστά μάτια :)

Garden Route, Wild Coast και Durban

Το AfriQuest ταξίδι μας έπρεπε να ξεκινήσει από το πιο νοτιοδυτικό σημείο της Αφρικής και αυτό ήταν φυσικά το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Σε εκείνο το σημείο τα κρύα νερά του Ατλαντικού συναντούν τον ζεστό Ινδικό ωκεανό. Το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας, το οποίο είιναι επίσης τμήμα του Table Mountain National Park, αποτελεί και το σπίτι για πολλές αντιλόπες, ζέβρες και φυσικά μπαμπουίνους! 

Αφήνοντας την πολυαγαπημένη μας Μητέρα Πόλη του Κέιπ Τάουν, μετά από σχεδόν 2.5 αξέχαστα χρόνια, η πρώτη μας στάση ήταν στο Wilderness, μια μικρή παραλιακή πόλη στο Garden Route του Νοτίου Ακρωτηρίου της Αφρικής. Αναμφισβήτητα το μέρος για να μείνετε εκεί είναι το Beach House backpackers. Αυτό το γραφικό μέρος έχει λευκούς κοιτώνες με θέα στη θάλασσα και δωμάτια με παράθυρα που κοιτούν τον απέραντο γαλάζιο ουρανό.

Κατά την παραμονή σας στο Wilderness πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε τη γέφυρα του ποταμού Kaaiman. Αυτή η κομψά κυρτή γέφυρα, χτισμένη το 1953, ήταν η πρώτη του είδους της στη Νότιο Αφρική, αλλά τώρα, καθώς το τρένο δε λειτουργεί πια, έχει γίνει ένα πολύ δημοφιλές μέρος για φωτογραφίες. Εάν μάλιστα ακολουθήσετε τις σιδηροδρομικές γραμμές της γέφυρας, θα συναντήσετε σίγουρα τον Clifford. Ο άνθρωπος αυτός άφησε το σπίτι του πριν 7 χρόνια και επέλεξε να ζήσει σε μια σπηλιά! Η σπηλιά είναι καλυμμένη με κοχύλια, ξεβρασμένα από τη θάλασσα ξύλα και διάφορα είδη των θησαυρών που υπάρχουν στην παραλία. Έχει μερικά άνετα κρεβάτια και μια μακριά τραπεζαρία στη βεράντα με καταπληκτική θέα στον ωκεανό!

Πιο ανατολικά, η Knysna είναι διάσημη για το εγχώριο δάσος καθώς και για τη φανταστική θέα από τα “ Knysna Heads”, δυο τεράστιους βράχους που φρουρούν την είσοδο στη λιμνοθάλασσα της Knysna! Η παραλιακή πόλη Plettenberg, επονομαζόμενη και ως Plet ή Plett, είναι το επόμενο μέρος στη λίστα για να επισκεφθείτε. Αυτός ο μικρός τουριστικός κόμβος με τις εξαίσιες παραλίες προσελκύει πολλούς νέους κατά τη διάρκεια των σχολικών διακοπών!

Αφού περάσετε τη διάσημη γέφυρα Bloukrans (για τους τολμηρούς, αυτή είναι η ευκαιρία σας να κάνετε το υψηλότερο bungee jumping στον κόσμο), μη διανοηθείτε να μη σταματήσετε στο μαγευτικό Storms River. Έχοντας την αίσθηση πως είστε σε ένα παραμύθι, το Dijembe backpackers θα σας συναρπάσει με τη φυσική του ομορφιά και την φιλική προς το περιβάλλον του φιλοσοφία. Περιττό να αναφέρουμε ότι μια ημερήσια εκδρομή στο εθνικό πάρκο Tsitsikamma είναι απαραίτητη!

Επόμενη στάση στο ταξίδι μας ήταν η διάσημη παραλία Jeffrey's Bay, ένας από τους καλύτερους προορισμούς για σερφ παγκοσμίως, ειδικά το Super Tubes. Η ατμόσφαιρα της πόλης είναι ήρεμη και χαλαρή, ενώ τα κύματα είναι απλά εξωπραγματικά! Το κάμπινγκ δίπλα στον ωκεανό, στο Island Vibe backpackers, είναι απλά όλα τα λεφτά! Αν και δεν είμαστε και πολύ φαν των αγορών, οι εκπτώσεις στο εργοστάσιο της Billabong μας τράβηξαν την προσοχή και κάναμε λίγο shopping therapy! Αφού τραβήξαμε μερικά καταπληκτικά βίντεο με σέρφερς ήταν η ώρα να συνεχίσουμε!

Περνώντας γρήγορα από το Πορτ Ελίζαμπεθ (όπου είχαμε μια ξεχωριστή φιλοξενία από τον Steffen και την οικογένειά του) και το Πορτ Άλφρεντ (με τους πιο γευστικούς ανανάδες), καταλήξαμε στην περιοχή Transkei, το μέρος όπου γεννήθηκε ο Πατέρας του Έθνους, Nelson Mandela. Η παραλία Coffee Bay και συγκεκριμένα το Coffee Shack backpackers ήταν ο επόμενος προορισμός μας. Ο συνδυασμός των πολλών λόφων δίπλα στον ωκεανό έδινε στο τοπίο ένα μοναδικό θέαμα. Η πεζοπορία στο “Hole in the Wall” είναι μια δραστηριότητα που πρέπει οπωσδήποτε να κάνετε!

Αυτή ήταν η και πρώτη φορά που είδαμε παραδοσιακά σπιτάκια της φυλής των Xhosa. Διάφορες οικογένειες μένουν μαζί μέσα σε κυκλικές κατοικίες με κωνικές αχυρένιες στέγες. Η καλύβα των Xhosa είναι μια από τις πιο απλές σε δομή καλύβα και αναπτύχθηκε στις αραιά δασώδεις περιοχές. Κατασκευάζεται κυρίως από τούβλα λάσπης, στη συνέχεια σοβατίζεται με λάσπη και τέλος καλύπτεται στο σύνολο με μια αχυρένια κωνική στέγη. Τόσο το κτήριο όσο και η διακόσμηση αυτού είναι παραδοσιακά ευθύνη των γυναικών!

Τελευταία στάση μας πριν πούμε αντίο στη Νότια Αφρική ήταν στην επαρχία του Kwazulu- Natal, στην όμορφη πόλη Durban. Με το ζεστό νερό του, το Durban είναι μια από τις πλέον προτιμώμενες  περιοχές όπου οι Νοτιοαφρικανοί περνούν τις παραθαλάσσιες διακοπές τους. Μη χάσετε το την αγορά μπαχαρικών (Victoria Market), το Ushaka Marine World και το στάδιο Moses Mabhida που φιλοξένησε μερικούς από τους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου FIFA 2010! Εάν η ποδηλασία είναι το στοιχείο σας, αξίζει να ενοικιάσετε ένα ποδήλατο και να εξερευνήσετε το “Golden Mile”, το δημοφιλές τμήμα της παραλίας του Durban! 

Η Νοτιοαφρικανική εμπειρία μας ολοκληρώθηκε με τον πιο απίστευτο τρόπο! Δεν έχει σημασία αν είστε στην Αμερική, στην Αυστραλία ή στη Νότια Αφρική, η ελληνική φιλοξενία είναι παντού και είναι πάντα μοναδική! Μια ομάδα φοβερών Ελληνοκυπρίων κανόνισε τη διαμονή μας στο  Durban, δειπνήσαμε μαζί τους σε ελληνικό εστιατόριο, συνεισέφεραν οικονομικά στο AfriQuest project μας και γενικά μας συμπεριφέρθηκαν σα να ήμασταν οικογένειά τους! Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουμε πόσο ευγνώμονες τους είμαστε..Ευχαριστούμε SYHS Durban, δε θα σας ξεχάσουμε ποτέ J