Χίλιες και μια νύχτες στη Ζανζιβάρη

Η Ζανζιβάρη είναι ένα αρχιπέλαγος που αποτελείται από τα δύο κύρια νησιά, την Ουνγκούτζα (που για τους τουρίστες είναι γνωστή ως "το Νησί της Ζανζιβάρης"), και την Πέμπα, καθώς και άλλες 51 περίπου μικρές νησίδες που βρίσκονται διάσπαρτες τριγύρω. Το όνομα Ζανζιβάρη προήλθε από τον συνδυασμό δύο Αραβικών λέξεων, “Zenj” που σημαίνει μαύρος, και “bar” που στα Αραβικά θα πει γη, με αποτέλεσμα να προκύψει η αρχαία ονομασία της, “η Γη των Μαύρων”.

Καθώς η Ζανζιβάρη προσέλκυσε ανθρώπους από τα βάθη της Ανατολής έως την Ιβηρική χερσόνησο, από την Μεσοποταμία και την Ινδία, οι Ευρωπαϊκές, Ασιατικές και Αφρικανικές παραδόσεις αναμειγνύονταν για αιώνες, με αποτέλεσμα την δημιουργία της ξεχωριστής αρχιτεκτονικής Σουαχίλι που συναντά κανείς στα στενά δρομάκια του ιστορικού της κέντρου, γνωστό ως Στόουν Τάουν.  

Τα πρώτα πέτρινα σπίτια, που κατασκευάζονταν από τα ευαίσθητα πετρώματα των κοραλλιογενών υφάλων, χτίστηκαν γύρω στα 1830, περίοδο που το νησί βρισκόταν υπό τον έλεγχο του εκάστοτε σουλτάνου του Ομάν και ήταν τότε που έγινε γνωστό για το εμπόριο μπαχαρικών και σκλάβων. Σε ξεχωριστή μας ανάρτηση περιγράφουμε την θλιβερή ιστορία του μικρού νησιού, από το οποίο πωλούνταν κάθε χρόνο ως σκλάβοι περίπου 60.000 άνθρωποι.

Από το λιμάνι του Νταρ ες Σαλάμ αναχωρεί πλοίο, με το ταξίδι να διαρκεί μόλις 2 ½ ώρες. Φροντίστε να προμηθευτείτε το εισιτήριό σας από το επίσημο εκδοτήριο της Azam ferries, και κλείστε θέση στο πλοίο Kilimanjaro, καθώς είναι το καλύτερο, αν και η τιμή είναι και σε αυτό υψηλότερη για τους μη μόνιμους κατοίκους (60.000 σελίνια Τανζανίας TSH / 35 δολάρια ανά άτομο στην οικονομική θέση).

Θέα του λιμανιού από το παλιό Νοσοκομείο

Γενικά, στην Ζανζιβάρη μην περιμένετε ευκαιρίες σε ότι αφορά την διαμονή καθώς τα τουριστικά πακέτα και γενικότερα ο χαρακτήρας του τουρισμού εδώ είναι προσανατολισμένος στις πολυτελείς διακοπές, πολύ υψηλότερου επιπέδου συγκριτικά με τις υπόλοιπες Αφρικανικές χώρες που επισκεφθήκαμε μέχρι τώρα! Οπότε, ακόμα και το φθηνότερο δωμάτιο (όχι σε θέρετρο) είναι γύρω στα 25 δολάρια κατά την διάρκεια της υψηλής περιόδου (σημειώστε επίσης πως η κατασκήνωση απαγορεύεται αυστηρά στο νησί!).

Έτσι, μείναμε στο φθηνότερο που βρήκαμε, στο “Annex of Abdalla”, το οποίο ήταν σε κεντρικό σημείο και μάλιστα σε μια πολύ ζωντανή περιοχή, όπως αργότερα ανακαλύψαμε με χαρά! Περπατώντας στα στενά δρομάκια κάνεις ταξίδι στο χρόνο, με τις μπουγάδες να κρέμονται ανάμεσα στα Αραβικού τύπου παράθυρα και τις μισάνοιχτες Ινδικές πόρτες! Από τα τζαμιά ο αέρας γεμίζει με προσευχές και οι γείτονες περνάνε τον χρόνο τους κουβεντιάζοντας έξω από τα σπίτια τους, στα παγκάκια κατά μήκος του δρόμου. Παιδιά παίζουν στους δρόμους ενώ άνθρωποι με ποδήλατα και μηχανάκια καταφέρνουν να περάσουν ανάμεσα χωρίς να τρακάρουν.

                                             
                              

Όσο διαρκεί το Ραμαζάνι απαγορεύεται η κατανάλωση φαγητού και ποτού δημοσίως πριν τις 6.30 μ.μ. που αρχίζει και πέφτει ο ήλιος. Ωστόσο, το βράδυ όλοι είναι στους δρόμους. Το καλύτερο φαγητό στο χέρι θα το βρείτε στους Κήπους Φοροντανί. Από τις 5.00 μ.μ. τοποθετούνται πάγκοι γεμάτοι θαλασσινά, ψάρια, κρέατα, λαχανικά, τσαπάτι κ.α.!

Πάγκοι με φαγητά στους κήπους Forodhani

Όσο για ‘μας, το αποκορύφωμα ήταν οι ατέλειωτες βόλτες στους χαώδεις δρόμους της Αγοράς Νταραγιανί! Σε αυτή την αγορά οι τουρίστες στριμώχνονται μαζί με τους ντόπιους που κάνουν τα καθημερινά τους ψώνια. Χουρμάδες, κόκκινες μπανάνες, ώριμα αβοκάντο, ζουμερά μάνγκο και βαθυκόκκινα λίτσι είναι κάποια από τα εξωτικά φρούτα που βρίσκονται σε αφθονία, ενώ φυσικά δεν μπορούσαμε να αντισταθούμε στα μπαχαρικά για τα οποία το νησί είναι τόσο διάσημο.

Darajani Market's exotic fruit and spices

Πολύχρωμες πασμίνες και υφάσματα δε θα μπορούσαν να λείπουν από αυτόν τον χαμό φυσικά! Μια επίσκεψη στην κρεαταγορά μας έδωσε σοκαριστικές εικόνες από όλα τα μέρη της αγελάδας (εσωτερικά και εξωτερικά) τα οποία πουλιόντουσαν ανάμεσα σε εκατοντάδες μύγες.

Kitenge, the local colourful cloths and indian pants!

Αφού περάσαμε τρεις υπέροχες μέρες στo Στόουν Τάουν, δεν κρατιόμασταν να φτάσουμε στις πολλά υποσχόμενες παραλίες στα βόρεια του νησιού, και συγκεκριμένα στις παραλίες Νούνγκουι και Κέντουα. Και οι δύο είναι δημοφιλείς τουριστικοί προορισμοί, κάτι που ωστόσο δεν καταφέρνει να μειώσει σε τίποτα την ομορφιά των κρυστάλλινων νερών μπροστά στην αμμουδερή παραλία!  

Νωρίς το πρωί, που η παλίρροια είναι χαμηλά, είναι η ιδανική ώρα για έναν μακρύ περίπατο από το Νούνγκουι στην Κέντουα, στον κοραλλιογενή ύφαλο πάνω στον οποίο είναι χτισμένα κάμποσα πολυτελή θέρετρα. Εδώ κι εκεί Μασάι (προς χάριν του τουρισμού) τριγυρίζουν πουλώντας χειροποίητα είδη και συζητώντας σε άπταιστα Ιταλικά με τους εκατοντάδες Ιταλούς που καταφτάνουν εκεί με τα πακέτα διακοπών. Οι ντόπιοι δεν χάνουν ευκαιρία να γνωρίσουν mzungus (όπως λένε τους λευκούς) και ποτέ δεν αρνιόνται να βγουν μια φωτογραφία!

A "beach" Masai!

Στην ανατολική πλευρά της παραλίας τα πράγματα είναι πιο ήσυχα. Οι ντόπιοι εκεί ασχολούνται κατά κύριο λόγο με το ψάρεμα και την κατασκευή των παραδοσιακών ξύλινων dhows (μικρές ξύλινες βάρκες) και το τοπίο είναι πιο αυθεντικό, με τα φοινικόδεντρα να αποτελούν το ιδανικό φόντο. Αν είστε τυχεροί θα πετύχετε στην παραλία και αγελάδες να χαλαρώνουν παίρνοντας έναν υπνάκο!

Αν και στην Ζανζιβάρη μείναμε μόνο μια βδομάδα, ήταν αρκετή για να καταφέρει το μοναδικό αυτό νησί να μας κλέψει την καρδιά!

Για περισσότερες φωτογραφίες από την Τανζανία πατήστε εδώ