Καλώς Ήρθατε στην Τανζανία!

Στην πρώτη μας συνάντηση με το κράτος της Τανζανίας, έπειτα από τα σύνορα με το Μαλάουι, αντιμετωπίσαμε ένα πολύ παράξενο καλωσόρισμα. Με διάφορα κόλπα, τοπικοί μαυραγορίτες πουλούσαν σελίνια Τανζανίας σε πολύ καλή ισοτιμία σε μία προσπάθεια να σε κατακλέψουν, παίρνοντας όλα τα χρήματα σου. Ευτυχώς, τελευταία στιγμή συνειδητοποιήσαμε πως κάτι δεν πήγαινε καλά και πήραμε τα χρήματα πίσω αρκετά γρήγορα. Δυστυχώς οι φίλοι μας και είμαστε σίγουροι πως αρκετοί τουρίστες, έπεσαν στην παγίδα… Να έχετε το νου σας όταν περνάτε τα σύνορα της Τανζανίας!

Όπως λένε στην Τανζανία : "Αν δεν μπορείς να ανέβεις το Κιλιμάντζαρο, τότε πιες το!"

Εκτός από αυτό το ατυχές γεγονός, ο μήνας που περάσαμε στη χώρα της γλώσσας Swahili, μας άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις καθώς γνωρίσαμε μερικούς από τους πιο φιλόξενους ανθρώπους καθώς και ένα από τα πιο πολυποίκιλα και πανέμορφα τοπία που έχουμε δει ποτέ! Αλλά ας ξεκινήσουμε από την αρχή…

Δεν έχουμε ποτέ ξαναδεί τόσες πολλές μπανάνες μαζεμένες!

Η πρώτη μας στάση στα εδάφια της Τανζανίας ήταν η πόλη της Mbeya, η πρωτεύουσα της αγροτικής περιοχής που περιβάλλει την πόλη. Βρίσκεται τοποθετημένη σε μία στενή ορεινή κοιλάδα σε υψόμετρο 1700 μέτρων. Στη διαδρομή μας για εκεί, το σκηνικό ήταν γεμάτο φυτείες μπανάνας και η πράσινη κοιλάδα ήταν γεμάτη μικρά χωριά. Έπειτα από μία μεγάλη διαδρομή με dala dala (μικρά λεωφορεία στην Τανζανία), καταφτάσαμε στην θορυβώδη πόλη Mbeya η οποία είχε πολύ μικρό ενδιαφέρον. Από εκεί θα επιβιβαζόμασταν στο περίφημο τρένο TAZARA το οποίο θα διέσχιζε 848.8 χλμ. μέσα σε αυτήν την αχανή χώρα, πηγαίνοντας μας στο μεγάλο οικονομικό κέντρο της, το Dar es Salaam..

Ο σιδηρόδρομος TAZARA, γνωστός και με την ονομασία Uhuru (Uhuru στη γλώσσα Swahili σημαίνει ελευθερία) ή ο σιδηρόδρομος Tanzam, ενώνει το λιμάνι του Dar es Salaam στην Τανζανία με την πόλη Kapiri Mposhi της Κεντρικής Επαρχίας της Ζάμπια. Ο σιδηρόδρομος μονής γραμμής είναι 1860 χλμ. μακρύς και χτίστηκε μεταξύ του 1970 και 1975 ως ετοιμοπαράδοτο έργο, χρηματοδοτημένο και υποστηριζόμενο από την Κίνα.

                            

Ταξιδεύοντας σήμερα με το Tazara είναι μία εντελώς διαφορετική εμπειρία και αποτελεί μεγάλη πρόκληση. Η σημερινή λειτουργία του Tazara είναι εντελώς ασυνεπής, κάτι που θα ανακαλύπταμε από πρώτο χέρι σύντομα. Το τρένο μας ήταν να αναχωρήσει το Σάββατο στις 6 το απόγευμα όμως, μπορέσαμε να ξεκινήσουμε την Κυριακή στις 11 το βράδυ!! Ακριβώς, 29 ώρες καθυστέρηση! Το αστείο ήταν πως έπειτα από 6 ώρες ταξίδι, χάλασε η μηχανή και έπρεπε να περιμένουμε ακόμη 7 ώρες για μία καινούρια μηχανή….

Κάνε λίγο υπομονή φίλε μου!

Αυτό που πρέπει σίγουρα να ξέρετε αν επιλέξετε να ταξιδέψετε με το TAZARA είναι να κλείσετε 1^η θέση καθώς είναι ο μόνος τρόπος να τα καταφέρετε σε αυτό το ταξίδι των 2 ½ ημερών. Η εξυπηρέτηση είναι καλή εφόσον παρέχονται 3 γεύματα τα οποία σερβίρονται στην καμπίνα και επίσης καθαρά σκεπάσματα και μαξιλάρια. Οι άνδρες και οι γυναίκες ταξιδεύουν σε ξεχωριστές καμπίνες οπότε ο μόνος τρόπος για να είμαστε μαζί ήταν να κλείσουμε ολόκληρη την καμπίνα μαζί με ένα φίλο μας τον Dalil από τη Γαλλία, τον οποίο γνωρίσαμε στη Μοζαμβίκη.

Οι μέρες μας πέρασαν πολύ ανέμελα καθώς το τρένο ήταν πολύ αργό και κάναμε ότι μπορούσαμε για να γεμίσουμε τις ώρες μας: μασούσαμε ζαχαροκάλαμα, κοιμόμασταν, κουβεντιάζαμε, παίζαμε bao και χαζεύαμε τα τοπία που διασχίζαμε σε αυτήν την αχανή χώρα. Περάσαμε μέσα από χωριά, πράσινα λιβάδια καθώς επίσης και από το Selous Game Reserve, που μας έβαλε για λίγο στο κλίμα του σαφάρι παρατηρώντας από το παράθυρο μας ιπποπόταμους, ζέβρες και μία καμηλοπάρδαλη!

                            

Περιμένοντας το τραίνο να ξεκινήσει και πάλι!

Selous Game Reserve   

Όταν τελικά φτάσαμε στο Dar Es Salaam ήμασταν μες τη βρώμα αλλά απόλυτα ενθουσιασμένοι για την εξερεύνηση της μεγαλύτερης πόλης της Τανζανίας (η πρωτεύουσα Dodoma είναι μικρότερη και όχι τόσο διάσημη όσο το Dar Es Salaam).

Το Dar, όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι, είναι πραγματικά μεγάλο και συνεχίζει να γίνεται μεγαλύτερο, πιο βρώμικο και οι κάτοικοι μισούν το κυκλοφοριακό χάος που αντιμετωπίζουν καθημερινά για να μεταβούν από τα προάστια στο κέντρο της πόλης και πίσω. Μιλάμε για 3 ώρες κολλημένοι στην κίνηση για μία απόσταση 20 χλμ.!!!

Σε μία τέτοια ατμόσφαιρα θα περίμενε κανείς αρνητικές συμπεριφορές και νεύρα όμως, οι καλόκαρδοι Τανζανοί μας εξέπληξαν με την υπομονή τους. Pole pole (σιγά σιγά στα Swahili) είναι το μότο τους και το υπερασπίζονται σθεναρά ότι και να συμβεί.

Μια βόλτα με το αγαπημένο μας μεταφορικό μέσο! Το Bajaji! (ή Ινδικό ricksaw)

Όπως εξηγήσαμε στην προηγούμενη μας ανάρτηση για τον εθελοντισμό σε χωριό του Κονγκό με τον οργανισμό SANA, ο Κώστας Κουκούλης, Έλληνας γεννημένος στο Burundi και ιδρυτής του οργανισμού, μας φιλοξένησε στο σπίτι του για 3 εβδομάδες που περάσαμε μέσα και γύρω από το Dar. Είμασταν αρκετά τυχεροί να έχουμε παρέα το γλυκό γιό του τον Bacari, ο οποίος μας πήγε σε όλα τα μέρη στα οποία συχνάζουν οι ντόπιοι.

Kasuku - Η μασκότ του σπιτιού! :D

Το κέντρο του Dar  είναι το κύριο μεταφορικό κέντρο για την υπόλοιπη χώρα ή για τη Ζανζιβάρη ή τη Pemba μέσω του λιμανιού του. Είναι αρκετά εύκολο να περπατήσεις και να εξερευνήσεις τους δρόμους του. Βασικά πρέπει να αναφέρουμε εδώ πως η Ηνωμένη Δημοκρατία της Τανζανίας, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, σχηματίστηκε το 1964 από την ένωση της Ζανζιβάρης και της ηπειρωτικής περιοχής της Τανγκανίκα, τα οποία ήταν έως τότε ξεχωριστά κράτη.

Τα πρώτα γραμματόσημα της Τανζανίας

Ένα φθηνό μέρος για να μείνετε στο Dar είναι ο ξενώνας της ΧΑΝ ή YMCA. ΧΑΝ δηλαδή Χριστιανική Αδελφότητα Νέων ή YMCA το γνωστό τραγούδι των Village People J. Το παράρτημα στο Dar είναι κρυμμένο ανάμεσα στο Holiday Inn και την Αγγλικανική Εκκλησία και προσφέρει απλά δωμάτια (στην τιμή των Tsh 28000) με κοινές τουαλέτες και ευρύχωρα εστιατόρια. Μαζί με το δωμάτιο θα αποκτήσετε και ένα γραφειάκι με την Καινή Διαθήκη J

Όχι πολύ μακριά από εκεί, μεταξύ της οδού Kisutu και Zanaki, βρίσκεται ο περίφημος Temple Road. Η Ινδική Κοινότητα του Dar δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από μία κλασσική Ινδική γειτονιά. Ολόκληρες οικογένειες φοράνε τα καλά τους και κάνουν τις απογευματινές τους βόλτες συζητώντας με τους γείτονες. Ψαλμοί των Hindu ακούγονται μέσα από τους αμέτρητους ναούς, γεμίζοντας την ατμόσφαιρα με οικείους ήχους και η μυρωδιά φρέσκων dosas που μαγειρεύονται επί τόπου θα σας αναγκάσουν να σταματήσετε για να ικανοποιήσετε τη λιγούρα σας :)

Εάν ενδιαφέρεστε για κάτι που θυμίζει περισσότερο Τανζανία και λιγότερο πικάντικο, 3 δρόμους παρακάτω σχηματίζεται ουρά για ένα καλό γεύμα στη σχάρα! Επισκεφτείτε το για νόστιμο και φθηνό samaki (ψάρι) δίπλα στη θάλασσα ή για kuku (κότα) στα κάρβουνα και mishkaki (σουβλάκια). Φυσικά μη χάσετε το δημοφιλές chipsi na mayai (πατάτες με αυγά). Μην περιμένετε να βρείτε φανταχτερά εστιατόρια, το καλύτερο φαγητό συνήθως σερβίρεται στο πεζοδρόμιο σε πλαστικά τραπέζια με πλαστικές καρέκλες!

Σουβλακομανία!

Για ακόμη μια φορά και καθώς ο παλμός της πόλης βρίσκεται στις αγορές της, μία επίσκεψη στην αγορά Kariakoo είναι απαραίτητη! Βρίσκεται σε απόσταση 30 λεπτών με τα πόδια από το κέντρο. Η τρέλα της αγοράς είναι καλύτερο να εξερευνηθεί Σάββατο πρωί. Η αγορά είναι στην ουσία ένα κτίριο μεγάλο όσο ένα γήπεδο μπάσκετ. Κατά την είσοδο μείναμε έκπληκτοι με την ποικιλία των προϊόντων. 

Μικρές και μεγάλες κατσαρόλες, σίδερα με κάρβουνα, εκατοντάδες πλαστικοί κουβάδες, καλάθια από άχυρο, βουνά από ρύζι και αλεύρι. Έξω στους δρόμους, η αγορά συνεχιζόταν με φορέματα και khangas (ρούχα) τα οποία κρεμόντουσαν ακόμη και από τα μπαλκόνια! Στο τέλος της ημέρας και με τα χέρια μας γεμάτα σακούλες, καταφέραμε να αποδράσουμε από την τρέλα της αγοράς!

Η διαμονή μας στο Dar Es Salaam ήταν αρκετά μεγάλη για να το απολαύσουμε. Είναι σίγουρο όμως πως οι άνθρωποι που μοιραστήκαμε μαζί τους αυτές τις υπέροχες μέρες, θα μας λείψουν αφάνταστα!

Για περισσότερες φωτογραφίες από την Τανζανία πατήστε εδώ