Ρουάντα: Η Χώρα με τους Χίλιους Λόφους

Καθώς περνάς τα σύνορα από το Burundi προς τη Rwanda, το σκηνικό δεν αποκαλύπτει μια διαφορετική χώρα. Οι λόφοι με τις αναβαθμίδες συνεχίζουν να εξαπλώνονται κατα μήκος του δρόμου και οι ντόπιοι είναι απασχολημένοι κουβαλώντας τα αγαθά τους πάνω στο κεφάλι τους. Ωστόσο, με το που πας στο Κιγκαλι, την πρωτεύουσα, καταλαβαίνεις τη διαφορά αμέσως!

Από τη πρώτη εντύπωση που εκλάβαμε από αυτή τη πόλη, φωλιασμένη ανάμεσα στους λόφους, ήταν οτι ήταν διφορετική από τις μεγάλες πόλεις που είχαμε δεί μέχρι τώρα. Η πόλη ήταν περιέργως  καθαρή, καθόλου κίνηση, και οι μεγάλοι της δρόμοι ήταν όμορφοι με λουλούδια και δέντρα στις άκρες. Υπήρχε παντού οργάνωση και καλοντυμένοι άνθρωποι! Υπήρχε ακόμα και ένα αξιοπρεπές  εμπορικό κέντρο (Mall) στο κέντρο της πόλης. Το Κιγκάλι εμοιαζε σίγουρα περισσότερο Ευρωπαικό παρά Αφρικανικό.

Κατα τη διάρκεια της διαμονής μας στο Κιγκάλι, μείναμε σε ένα εξαιρετικό πανδοχείο, το Discover Rwanda Youth Hostel, τη διαμονή μας στο οποίο απολαύσαμε πάρα πολύ. Πρώτον ήταν πολύ κοντά στο κέντρο και δεύτερον ήταν σημείο συνάντηση ταξιδιωτών Backpackers, ερευνητών και ντόπιων και έτσι γνωρίσαμε πολλούς ενδιαφέροντες ανθρώπους. Υπήρχαν επίσης πολλές πληροφορίες για την πόλη.

Το Κιγκάλι ιδρύθηκε το 1907 από Γερμανούς άποικους και η σημερινή ελκυστική του εμφάνιση είναι συνδεδεμένη με τις σκοτεινές μέρες της χώρας, μόλις 20 χρόνια πρίν. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς οτι κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας του 1994, στους δρόμους της λυμαίνονταν, νεκρά και (σάπια) αποσυντιθεμένα σώματα.

Ένα εκατομμύριο Τutsis και μετριοπαθείς Hutus , σφαγιάστηκαν συστηματικά μέσα σε 3 μήνες. Τόσο μίσος είχε εμφυσηθεί , μέσω της προπαγάνδας, μέσα στα μυαλά των Hutus εναντίον των Tutsis. H “εξολόθρευση” των Τutsi σχεδιαζόταν πολύ καιρό πρίν. Αυτή η κατάσταση δημιουργήθηκε με την παρέμβαση των αποίκων, οι οποίοι αρχικά επέβαλαν ένα σύστημα με κάρτες, το οποίο για πρώτη φορά θα διαφοροποιούσε τους ανθρώπους σε διαφορετικές τάξεις, τους Hutu και τους κυρίαρχους Tutsi.

Όταν ανέλαβε η κυβέρνηση των Hutu και περιστατικά διαδέχονταν το ένα το άλλο, οδήγησαν τον λαό να ξεκινήσει “την διαδικασία ξεκαθαρίσματος”. Οδοφράγματα στηθήκαν σε κάθε χωριό και πόλη, και ο στρατός εισέβαλε σε κάθε σπίτι ζητώντας να δεί τις ταυτότητες. Τότε οι Tutsi σκοτώνονταν αμέσως με πολύ βασανιστικό τρόπο. Ακόμα και γείτονες  στράφηκαν εναντίον σε γείτονες με στόχο γυναίκες και παιδιά..

Με την επίσκεψη στο  μνημείο Γενοκτονίας του Κιγκάλι (ελέυθερη είσοδος) , συγκινείσαι τόσο πολύ όταν βλέπεις εικόνες από όλα αυτά τα γεγονότα καθώς και βίντεο με τις μαρτυρίες  από διάφορους επιζώντες. Είναι σοκαριστικό, το πόσο άγρια σκοτώνονταν οι άνθρωποι και έτσι καταλαβαίνεις, οτι οι ζωές τους δεν θα είναι ποτέ οι ίδιες μετά απ αυτό.

Αλλά ευτυχώς η Ρουάντα κάνει τεράστιες προσπάθειες σήμερα. Τοπικά δικαστήρια λαμβάνουν χώρα σε χωριά με αυτούς που είχαν ανάμειξη στις δολοφονίες, έτσι ώστε να συζητήσουν τα γεγονότα ανοιχτά και να διασφαλίσουν οτι δεν θα ξανασυμβούν. Επίσης η αύξηση των ξένων επενδύσεων έχει καλυτερεύση την ποιότητα και τα πρότυπα ζωής.

Επίσης στη Ρουάντα η χρήση της πλαστικής σακούλας απαγορεύεται και στο σύνορα τις κατάσχουν, αν τις βρούν. Οι ντόπιοι χρησιμοποιούν αντ' αυτών χάρτινες σακούλες.  Αυτό που είναι σημαντικό να αναφερθεί είναι οτι καθε κάτοικος της χώρας, κάθε Σάββατο αφιερώνει δύο ώρες από το χρόνο του, για να κάνει κοινοτική εργασία. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει καθαρισμό της γειτονιάς ή επιδιόρθωση κάποιων πραγμάτων για την κοινότητα.

Ο πιο φτηνός τρόπος μετακίνησης είναι το Boda Boda (μοτοσυκλέτες) που σε πηγαίνουν γύρω στη πόλη και επίσης σου επιτρέπουν να θαυμάσεις τη θέα από τους παρακείμενους λόφους! Στο Κιγκάλι μας άρεσε το πόσο ωραία ήταν να  περπατάς στις γειτονιές και στις υπαίθριες αγορές.

Χαρακτηριστικό φαγητό εδώ ειναι πάλι οι brochettes (κρέας σε ξυλάκι) με νόστιμες πατάτες ψημένες με τη φλούδα, και επίσης τα κλασσικά γαλλικά εστιατόρια με μπουφέ. Το μενού περιλαμβάνει τηγανητές πράσινες μπανάνες, στιφάδο, κρέας, ρύζι, σούπα στις κλασσικές τεράστιες αφρικανικές μερίδες. Πραγματικά  τα απολάυσαμε!

Όσο τέλεια και να περνούσαμε στο όμορφο Κιγκάλι, είχε έρθει η ώρα να συνεχίσουμε στο βόρειο μέρος της χώρας..

Για περισσότερες φωτογραφίες από τη Ρουάντα πατήστε εδώ